ပန္း
ရင္ခုန္သံ
က်ကြဲ
ဘာသာစကားတစ္ခုကို
ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္တဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
ေဘာတံတားေလးတစ္ခုေပၚမွာ ရပ္ေနတယ္
ဘာ…..ဘာသာစကားကိုမွ မသင္ယူရေသးတဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္…..
ရေကာက္…အခိုင္ေလးေပၚမွာ
ခေကြး…အခက္ေလးေတြနဲ႔
သ…ဆိုတဲ့ ပြင့္အာလုဆဲဆဲ အငံုပြင့္ေလးကို ကိုင္ၿပီး
ေကာင္မေလးဆီ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားတယ္…..
“ ခလြမ္း ”
“………….”
ေကာင္မေလး ဘာသံမွမၾကားလိုက္ဘူး
သူရပ္ေနတဲ့ေရွ႕က
S ရယ္ ျခေသၤ့ရယ္ ဆင္ျဖဴေတာ္ေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့
သမုဒၵရာထဲက ေလွေလးေတြကိုပဲၾကည့္ၿမဲၾကည့္ေနတယ္
ေလွေလးေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း ေကာင္မေလးအနားမွာပဲ
လြင့္ၿမဲလြင့္ေနတယ္…….
ေကာင္ေလးေျခလွမ္းေတြ ေနာက္တစ္ဖက္ဆီကို
ျပန္လည္ ဦးလွည့္လိုက္တယ္………
(သူေက်ာခိုင္းပစ္လိုက္)
သို႔ေသာ္…….
သူေက်ာခိုင္းပစ္လိုက္တာ
အလ်ားအနံမညီတဲ့ သမုဒၵရာအတုထဲက
ေလွေလးေတြကိုပါ…….
ေကာင္မေလးအတြက္ ယူလာတဲ့
အမည္မသိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးကိုေတာ့
ေကာင္မေလးနာမည္တပ္ၿပီး ၀ဲဘက္အခန္းနံရံမွာ
အလွခ်ိတ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္…..
(အခ်စ္နဲ႔ေခ်ာင္းဆိုးတာ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရဘူးတဲ့
ေကာင္မေလးရယ္………
အခုထိငါမင္းကို အဟြပ္ အဟြပ္ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ)
