အျဖည့္ခံ

ငါ့ကို နင္ေသာက္ေနက်
က်စိမ့္တစ္ခြက္လို သေဘာထားပါ
နင္ခံတြင္းခ်ဥ္လာတဲ့ အခါက်မွ
ငါ့ကိုလြမ္းပါ.....။

လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ
သဘာ၀ကို ဆန္႔က်င္ၿပီး စည္းဇိမ္ခံယူပါ
မီးပ်က္တဲ့ ညမ်ိဳးမွာမွ
လျပည့္ညကို သတိရပါ။

ေပတရာလမ္းေပၚ ဘီးလွိမ့္ၿပီး
သီခ်င္းသံစဥ္ေတြကို အျပည့္၀ခံစားပါ
ေက်ာက္စရစ္လမ္းေပၚ ေျခခ်တဲ့အခါက်မွ
ခုံဖိနပ္စုတ္တစ္ရံရဲ႕ မာေက်ာမႈကို ေလးစားပါ။

အသျပာေတြနဲ႔ ေလာင္းကစားလုပ္ယူရတဲ့
ရယ္ေမာျခင္းေတြကို ခ်ိတ္ဆြဲထားပါ
အခက္ခဲေတာင္းကုန္းေပၚ တတ္ရတဲ့အခါက်မွ
လက္တြဲေခၚခံရတဲ့ ပီတိကိုမွတ္မိပါ။

သိပၸံေတြရဲ႕ အေအးဓါတ္ကို ခိုလႈံပါ
ကႏၱာရထဲေရာက္တဲ့ အခါက်မွ
မိုးေအးေအးမွာ ေသာက္ရတဲ့
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ေတာင့္တပါ။

ငါ့အတြက္ေတာ့....
သုဘရာဇာရဲ႕ ေပါက္တူးေအာက္ေရာက္မွ
မင္းကိုလြမ္းဖို႔၊ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ကို
အဆံုးသတ္ရလိမ့္မယ္....။