ၾကိဳး၀ိုင္း

ပ၀ါမကူေရမရွဴတဲ့
ငါသိထားတဲ့ႀကိဳး၀ိုင္းဆိုတာ
ေသြးထြက္သံယိုေတြပါ...။

မင္းနဲ႔ငါၾကားမွာေတာ့
ေသြးမထြက္တဲ့ ႏွလံုးသားနဲ႔
ဦးေႏွာက္တို႔ၿပိဳင္ပြဲ...။

လက္အိတ္မပါ အံဂတ္မပါ
ကိုယ္ခံပညာရပ္ေတြမပါပဲ
ႀကိဳး၀ိုင္းထဲငါေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးပစ္၀င္လိုက္တယ္။

မင္းရဲ႕ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ
မ႐ႈမလွခံရင္း အဲ့အျပံဳးတစ္ဆုပ္စာေရွ႕မွာ
ရာသက္ပန္ သံု႔ပန္းလုပ္မလို႔။

အျဖဴေရာင္ဒိုင္လူႀကီးရယ္
ခင္ဗ်ားသယ္လာတဲ့ မွ်တျခင္းေတြပိုက္ၿပီး
အနီေထာင့္မွာသြားထိုင္ေနစမ္းပါ။

က်ဳပ္လြယ္ထားတာ
ခင္ဗ်ားထက္ပိုၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပမယ့္
အျပာေရာင္ဖြဲအိတ္ေတြ....။

ထိုးပစ္စမ္းပါ ငါ့ႏွလံုးသားဖြဲအိတ္ကို
႐ႈံ႕၀င္ရာေတြထပ္သြားတဲ့အထိ
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတတ္ေအာင္ ငါစီမံၿပီးသား။

ဒီဖြဲအိတ္ကစက္ရံုထြက္မဟုတ္ဘူး
နားလည္တတ္တယ္ ၾကင္နာတတ္တယ္
ဒါေပမယ့္ ကစားစရာမဟုတ္ဘူး။

ငါ့အတြက္ေရမလိုဘူး အကူမလိုဘူး
ေနာက္ဆံုးအခ်ီထိ က်ဆံုးျပဇာတ္ကို
သရုပ္ၾကၾကကျပရဦးမွာ.....။

ဒီေနရာမွတခန္းရပ္မယ္.....

မင္းနားထင္စပ္ေလးမွာ
စို႔ေနတဲ့ေခၽြးဥေလးေတြ
ျပဳတ္က်သြားမွာ ႏွေျမာလိုက္တာ
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကိုယ္ငါ
မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါတစ္ထည္
စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ျဖစ္ခြင့္ျပဳပါ။

အျပံဳးညႊန္႔ေလးေတခူးခူးစားရင္း
ဒဏ္ရာေတြေပ်ာက္ကင္းေစသူငါ
ဒီႀကိဳး၀ိုင္းထဲမွာအသက္ရွည္ပါရေစ။

ၿပိဳင္ပြဲၿပီးပရိတ္သတ္ေတြ
ဖ်ာလိပ္သြားၾကရင္ ငါ့ကို
၀ိဥာဥ္အျဖစ္ႀကိဳး၀ိုင္းထဲေျခြခဲ့ပါေလ။

သက္ရွိဘ၀နဲ႔၀ိဥာဥ္ဘ၀ဆိုတာ
မင္းနဲ႔ပတ္သတ္ရင္
တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်ေနၾကတဲ့
အထိေတြ႕မပါတဲ့ ဆက္ဆံေရး....။