သဘာ၀တရားကို ဦးေႏွာက္ထဲထည့္
ငါ့ႏွလုံးသားကို အခြံႏႊာၿပီး
သမာဓိခ်ိန္ခြင္မွာထည့္ခ်ိန္ၾကည့္တာ
ေ၀းကြာျခင္းေတြပဲအေလးသာတယ္။
မာနေတြထပ္မတင္ခ်င္ပါနဲ႔
ဘယ္ဘက္ရင္အံုနဲ႔တင္
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းေလးလံေနပါၿပီ။
လက္ခံေပးပါလို႔ငါမဆိုဘူး
ဲဲျမွားေတြနဲ႔လဲ ပစ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္
ငါဖြင့္ျပခ်င္တာ မင္းအတြက္
ေဆးေၾကာသန္႔စဥ္ထားတဲ့ အလြမ္းေတြ။
ငါဘယ္ႏွစ္ခါေတာင္းဆိုဘူးခဲ့လဲ
ငါ့မွာေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရွိတယ္
မင္းကိုမလိမ္ညာတတ္တဲ့ စြန္႔လြတ္ျခင္းရွိတယ္
ဒါေပမယ့္ ငါမင္းအေၾကာင္းေတြ
လူမသိသူမသိေရးရင္းတင္းတိမ္ေနတဲ့ေကာင္ပါ။
ငါတန္းစီတာကိုမႀကိဳက္ဘူး
ပထမရလို႔လက္ေျမွာက္ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့
အတိတ္လည္း ငါပံုမေဖာ္ခဲ့ဘူး
သီးသန္႔ျဖစ္တည္မႈေအာက္မွာငါေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါ့သီးသန္႔ျခံထြက္ေတြက
ဒဏ္ပိုးေတြထိတဲ့ အ႐ႈံးသီးႏွံေတြခ်ည္းပဲ
ကိစၥမရွိဘူး ငါ့ကဗ်ာေတြငါ့ကို
အျပံဳးေဆးတိုက္ေကၽြးေနတယ္။
မင္းအရိပ္ေပၚမွာထင္သြားတဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားႏႈတ္ခမ္းရာ
မင္းမျမင္လိုက္ဘူးမလား
ငါခိုးေၾကာင္ဖိုး၀ွက္နမ္းလိုက္တာ။
ငါစိတ္နဲ႔ငါေပ်ာ္ေနၾကမို႔
ဒဏ္ရာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ
အသားက်ေနပါၿပီ။
မိန္းကေလး.....
ငါဟာ မွင္စက္ေတြေအာက္မွာ
မင္းကိုငါ့စိတ္တစ္ခုလုပ္ရင္း
ညားရတာကိုေက်နပ္ေနတဲ့သူပါ။ ။
ပုိးကုိက္ခံထားရတဲ႔အလြမ္းသစ္သီးေတြက တကယ္တမ္းေတာ႔ ခ်ဳိျမိန္ပါတယ္
ReplyDelete