Wednesday, February 23, 2011

ေန႔မွာေၾကြတဲ့ၾကယ္

ညေကာင္းကင္မွာေၾကြက်တဲ့
ၾကယ္ကေလးေတြဟာ
အေမွာင္အားေကာင္းလြန္းလို႔ပါ
ဒါေၾကာင့္သူတို႔ကိုယ္ထင္ျပႏိုင္တာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ အေမွာင္ဆိုတာမရွိရင္
ေန႔မွာေၾကြတဲ့ၾကယ္ေတြ
မင္းျမင္ႏိုင္ပါ့မလား
ေကာင္မေလး........။

ငါဟာေန႔မွာေႂကြတဲ့ၾကယ္တစ္ပြင့္ပါ
ေက်ာေထာက္မရွိေပမယ့္ ကို္ယ့္အလင္းနဲ႔ကို
သဘာ၀က်က်ေၾကြျပေပးခဲ့တယ္
ဒါေပမယ့္မင္းမ်က္လံုးေတြ ကန္းေနခဲ့တယ္။

ရိုးသားစြာပြင့္ၿပီး သမရိုးက်ေၾကြေနေပမယ့္
အေမွာင္ဆိုတဲ့ ေလာကစည္းစိမ္မရွိေတာ့လည္း
မျမင္တတ္ခဲ့ၾကတာ ေလာကရဲ႕
မဆန္းေသာပုဒ္မေတြပါ...။

ငါတမိုးေျမလံုးၾကားေအာင္
တိုးတိုးေလး ေအာ္ရယ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
အရိုးသားဆံုး ရန႔ံပိုင္ရွင္ေပါက္ပြင့္ေတြ
ဘာေၾကာင့္ ပစ္ပယ္ခံရသလဲ...။

မင္းမ်က္လံုးေတြ အဲ့ေတာင္းထဲကလို
အေရာင္ေတြဟန္ေရးျပေနတာေတာ့
ငါတကယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္
ေကာင္မေလး......။

မင္းလမ္းမင္းေလွ်ာက္ပါ
မင္းမလိုအပ္တဲ့ စည္းစိမ္ကင္းမဲ့ဇုန္ထဲက
ငါ့ေမတၱာအရင္းအျမစ္ေတြေတာ့
ငါ.........  ဒိုင္ယာရီထဲမွာပဲ
အုတ္ဂူသြင္းလိုက္ေတာ့မယ္။    ။

1 comment: