တေျဖးေျဖးေ၀းကြာသြားတဲ့
ေလညင္းေနာက္က အိမ္မက္အတိုစေတြကို
ျပန္လိုက္ေကာက္မိေတာ့....
ဆံုးရႈံးမႈကပိုၿပီျပင္လာတယ္။
ပရိယာယ္သံုးၿပီးျငင္းဆုိလိုက္တဲ့
စကားလံုးေနာက္က ႏွလံုးသားက
ကြဲေၾကြလြယ္တဲ့ ေၾကြရုပ္ျဖစ္သြားတယ္။
ၿပီးျပည့္စံုျခင္းကို အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့စာသားေတြ
ထိုးေကၽြးေနလဲ လက္ေညာင္းရံုအဖတ္တင္မယ္
ငိုတယ္ ......
အဲ့ညက မ်က္ရည္ေတြေလာကႀကီးကိုဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္။
ဒီေန႔ေတာ့ ကြဲေၾကသြားတဲ့
ရင္ခုန္သံအပိုင္းစေတြ
ျပန္လည္စုစည္းတင္ပို႔ရဦးမယ္
အဲ့ဒါ မနက္ျဖန္သူမစုတ္ၿဖဲရမယ့္
စကၠဴအသစ္ေလ ......။
ပ်ံ႕က်ဲသြားတဲ့အပိုင္းစေတြေငးၿပီး
ေအာင္ပြဲခံတတ္တဲ့ သူ႔အၿပံဳးေအာက္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ ငတံုးကအက်ည္းသား
ဘ၀အဘိဓါတ္မွာ
အႏိုင္ဆိုတာမပါလာေတာ့
ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ ......
ေနာင္တမပါတဲ့ရႈံးနိမ့္ျခင္းပါကြယ္။
No comments:
Post a Comment