မေသခ်ာျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္က
ေန႔စြဲတစ္ခုက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို
တူးေဖာ္သြားခဲ့တယ္ ......။
ရီေ၀ဆဲအသိဥာဏ္တို႔က
မ်ိဳခ်လိုက္တဲ့ အရည္ေနာက္သာ
တေကာက္ေကာက္လိုက္လို႔။
အမ်ားေသာက္ေရကုသိုလ္ဆိုတဲ့
ဆိုင္းဘုတ္က ငါ့ကိုတားျမစ္ထားတယ္
အခုေတာ့ အဲ့ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္က
ေရအိုးစဥ္အဖံုးနဲ႔ခြက္ေတြက
ငါ့ကိုမ်က္ရည္၀ဲျပေနရံု။
အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္ေနာက္က်ဆဲေနာက္မွာ
ေျခသံေတြ ..... အသက္ရွဴသံေတြ
ဂ်ိမ္းခနဲ တံခါးပိတ္သံေနာက္က
ညည္းသံတစ္ခုရဲ႕ ရနံ႔ကိုပဲ
ရွဴ႐ႈိက္မိတာလား ......။
မြန္းက်ပ္မႈနဲ႔ႏိုးထၿပီး
၀ိဥာဥ္ရဲ႕အစာငတ္သီခ်င္း
လိုက္ဆိုျဖစ္တဲ့ ခဏ
စြတ္စိုမႈနဲ႔ႏိုးထေတာ့
ျမင္လိုက္ရတဲ့ အဲ့ဒီႏႈတ္ခမ္း
ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ
ဖ်ားေယာင္းမႈေတြရယ္
လြင္ျပင္ေဟာင္းကိုခ၀ါခ်
လြင္ျပင္သစ္ရဲ႕တံခါးတစ္ဖက္မွာပဲ
ငါ .... တိုးတိုးေလးငိုမယ္
အက်ယ္ေလာင္ဆံုးရယ္မယ္။ ။
(ဒီေနရာေနာက္ဆံုးအပိုဒ္မွာ ဆရာေ၀မွဴးသြင္ရဲ႕စာသားနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါ အဲ့စာသားကိုႀကိဳက္လို႔ပါ ဆရာေ၀မွဴးသြင္မ်ားဖတ္မိခဲ့ရင္ စိတ္မရွိပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ႀကိဳက္လို႔ပါ)
No comments:
Post a Comment